Przedszkole i Szkoła

Pragniemy stworzyć, zarówno dla dzieci jak i ich rodziców, Ośrodek otwarty i przyjazny, który przez szczególne zwrócenie uwagi na kształcenie zmysłów, wyrobienie aktywności, sprawności ruchowej i samodzielności położy niezawodny fundament pod dalsze wychowanie i całe dalsze życie dziecka.

WWR_zjedżalnia

Laski to dom osób niewidomych, tu całe życie koncentruje się wokół nich, wszystko ma im służyć, tak jednak, by nie wyrabiać w nich jakiegoś poczucia odrębności.

Przeciwnie - i oni służyć mają Bogu i bliźnim w miarę swoich możliwości. Trzeba dążyć do tego, by jak najwięcej dzieci niewidomych otrzymało odpowiednie wychowanie. Wyodrębnienie osób niewidomych nie jest celem, jest ono tylko środkiem, mającym ułatwić im naukę lub reedukację wymagającą specjalnych metod i sposobów. Z czasem, w miarę możności i warunków osoby niewidome powinny wrócić do świata ludzi widzących, do swoich środowisk naturalnych, tak, aby nie stanowili odrębnego, zamkniętego świata. Bł. M. Elżbieta Czacka

Przedszkole

Głównym celem pracy w naszym przedszkolu jest pobudzanie i rozwój aktywności dzieci, ograniczonej przez brak bodźców wzrokowych.

  • Dzieci stają się coraz bardziej samodzielne, coraz mniej korzystają z pomocy dorosłych, same się myją, ubierają, spożywają posiłki. Poznają ludzi, przedmioty, zwierzęta, przyrodę. Wspólne zabawy ruchowe i gimnastyczne, gry i rytmika, zapewniają prawidłowy rozwój fizyczny. Otwierają przed nimi świat nieznany
    i nowy, pozwalają odkryć własną obecność wśród innych. Prowadzone zajęcia rehabilitacji ruchowej, hipoterapia, zajęcia na pływalni, ze zwróceniem szczególnej uwagi na sprawność i koordynację ruchów, na swobodne poruszanie się w różnorodnym terenie zaspakajają tak podstawową dla wieku przedszkolnego potrzebę ruchu, warunkującą prawidłowy rozwój dziecka.
  • Modelowanie, gry dydaktyczne i rozwijanie sprawności manualnych, usprawnianie dotyku prowadzą do osiągnięcia umiejętności tak potrzebnych w przyszłości do nauki brajla.
  • Zajęcia orientacji w przestrzeni przygotowują do samodzielnego i bezpiecznego poruszania się. Rehabilitacja wzroku, pozwala dziecku uczyć się korzystać z posiadanych możliwości wzrokowych przez usprawnianie funkcjonalne, ćwiczenie patrzenia, ćwiczenie widzenia, rozwijanie pojęć pamięci wzrokowej.
  • Staramy się, aby każde dziecko czuło się w naszym przedszkolu kochane, szczęśliwe, bezpieczne akceptowane. Wychowanie w atmosferze akceptacji i tolerancji uczy budowania dobrych relacji z rówieśnikami i dorosłymi. Indywidualny rozwój dziecka, prowadzony zgodnie z jego psychofizycznymi możliwościami prowadzi do osiągania przez nie sukcesów w kolejnych etapach edukacji

Dzieci, którymi się opiekujemy...

  • mają kochających rodziców;
  • są radosne, czasem trochę smutne,
  • czasem wesołe i nawet rozbrykane a przy tym ciekawe świata
  • i zainteresowane zabawkami, zabawami i fascynującymi zajęciami;

– jak wszystkie dzieci…

mają od kilku miesięcy do dwudziestu kilku lat - są niewidome lub z poważną dysfunkcją wzroku - są dotknięte dodatkowymi niepełnosprawnościami - mają równoczesne uszkodzenie słuchu i wzroku - około 60% z nich cierpi na epilepsję, niektóre mają Całościowe Zaburzenia Rozwojowe w tym autyzm.

Szkoła

Dziecko niewidome, które otrzymało podstawowe wychowanie psychofizyczne w przedszkolu, przechodzi do szkoły, w której ma otrzymać odpowiednie wykształcenie ogólne i dalsze wychowanie charakteru i osobowości moralnej. Szkoła będzie kontynuować pracę przedszkola. A więc rozwój sprawności fizycznej, ze zwróceniem szczególnej uwagi na koordynację ruchów, swobodne poruszanie się w różnorodnym terenie. Ważną rolę w kształceniu stanowi wyrabianie i usprawnianie zmysłów, będących podstawą właściwych i poprawnych wyobrażeń i pojęć o świecie i stanowiących podstawę przyszłego kształcenia zawodowego.

Wykształcenie ogólne, intelektualne w zakresie szkoły podstawowej nie różni się zasadniczo u dzieci widzących i u dzieci niewidomych. Program szkoły podstawowej można z niewielkimi tylko zmianami zastosować w szkole dla dzieci niewidomych. Ogólne metody dydaktyczne są takie same, gdyż umysł dziecka niewidomego nie różni się od umysłu dziecka widzącego. Tu najczęściej, różnią się tylko narzędzia, pomoce dydaktyczne, a nie sam przedmiot nauczania. Inne więc są środki i pomoce dydaktyczne, takie jak dotykowy alfabet Braille’a, pomoce szkolne, które starają się trafić do umysłu dziecka poprzez inne zmysły, podczas gdy u dzieci widzących główną drogą jest wzrok.

  • Najważniejszym zadaniem tyflopedagogów jest przygotowanie uczniów do życia we współczesnym świecie, dlatego procesowi dydaktycznemu towarzyszy wszechstronna rehabilitacja.
  • Realizowany jest program obowiązujący we wszystkich szkołach w Polsce z zastosowaniem specjalnych metod i form nauczania. Dzięki temu uczeń może przejść na każdym etapie nauczania do szkoły dla dzieci widzących.
  • Wszystkie te działania prowadzone są przez wyspecjalizowaną kadrę. Szczególny nacisk kładzie się na naukę informatyki i języków obcych.
  • Nasi wychowankowie otoczeni serdecznością i wsparciem ze strony tyflopedagogów uczą się samodzielności, rozwijają talenty i aktywnie spędzają czas.
  • W czasie wolnym dzieci i młodzież korzystają z komputerów i nowoczesnej technologii, korzystają z kuchenek dydaktycznych, sal gimnastycznych, placów zabaw. Organizowane są zajęcia sportowe: pływanie, goalball, jazda na tandemach. Uczęszczają na zajęcia do Szkoły Muzycznej I stopnia i Ogniska Muzycznego.
  • Zapewniamy specjalistyczne pomoce dydaktyczne, zaadaptowane materiały edukacyjne w druku brajlowskim, wykwalifikowaną kadrę pedagogiczną.
  • Szkoły zapewniają zajęcia w małych grupach, przyjazną atmosferę, doradztwo psychologiczne i zawodowe.
  • Praktyki w firmach prywatnych i instytucjach państwowych.

Prowadzimy szkoły specjalne: podstawową i przysposabiającą do pracy, w których uczniowie rozwijają swoje predyspozycje i zainteresowania oraz umiejętności zawodowe. Przyjmujemy uczniów z dodatkowymi niepełnosprawnościami: ruchową, słuchową, autyzmem, mózgowym porażeniem dziecięcym. Zapewniamy edukację dzieciom z jednoczesnym uszkodzeniem wzroku i słuchu.

W nauczaniu i wychowaniu osób niewidomych chodzi o to, aby przygotować je do pożytecznej i możliwie samowystarczalnej pracy.

Do osiągnięcia maksimum samodzielności i samowystarczalności, wzmocnienia wiary i ufności w Boga, oraz pogodnego przyjęcia i akceptacji swojej sytuacji, a przez to doprowadzenia do przywrócenia sensu życia, otwartości na innych ludzi i dawania apostolskiego świadectwa wiary w nadprzyrodzone szczęście.

W ten sposób osoby niewidome, mogą dawać i dają, cenną naukę i pomoc wszystkim doświadczającym trudności, i wszystkim z którymi się spotykają.

„Kocham ten świat za jego piękno i harmonię, choć go nie widzę. Chłonę go tak, jak potrafię, zmysłami: dotykiem, słuchem, węchem i smakiem".

Izabela, 13 lat